تازگی‌ها از انتشارات «سیته» کتابی می‌خواندم با عنوان «سلاطین نام‌های تجاری» نوشته‌ی «مت هیگ (Matt Haig)» و ترجمه‌ی «سنبل بهمنیار». در این کتاب به صد نام تجاری برتر و رمز و راز ساخت‌شان اشاره شده است. نام‌های تجاری ذکر شده در این کتاب، لزوما پر سودترین نام‌ها در دنیا نیستند، اما مت هیگ می‌گوید در واقع نام‌های تجاری‌ای که بیش از یک قرن پایدار مانده‌اند، حتما چیزی برای آموزش به ما در چنته دارند.
من هم با خودم گفتم که شاید بد نباشد در چند قسمت، درباره‌ی بعضی از این نام‌های تجاری، نکات جالبی که خواندم برای شما هم بنویسم و نخواهم که فقط خودم از این اطلاعات مستفیض شوم. پس شروع کنیم.
آدیداس
همه‌ی نام‌های تجاری واقعا بزرگ، نوآور هستند و آدیداس هم از این قاعده جدا نیست. آدولف داسلر (معروف به اَدی) مغز متفکر اصلی نام تجاری آدیداس است و مردم او را به عنوان پایه‌گذار صنعت لوازم ورزشی مدرن می‌شناسند. نام آدیداس هم از حروف اول اسم و فامیل آدولف داسلر ساخته شده است.
نوجوانی آدولف در دوران رکود اقتصادی پس از جنگ جهانی اول سپری شد. در همان دوران به خانواده‌اش کمک می‌کرد که با استفاده از باقی‌مانده‌ی کیف‌های ارتشی برای خود سرپایی درست کنند. ولی علاقه و اشتیاق اصلی او همیشه ورزش و به خصوص فوتبال بود. در سال ۱۹۲۰ ساخت کفش‌های ورزشی را آغاز کرد. در سال ۱۹۲۴ همراه با برادرش «رودولف» شرکتی با نام «کارخانه‌ی کفش برادران داسلر» راه‌اندازی کرد. اما در سال ۱۹۴۸ به دلیل بروز مشکلی بین دو برادر، رودولف از آدولف جدا شد و شرکت پوما را تأسیس کرد. آدولف هم نام کارخانه را به آدیداس تغییر داد.
او علاوه بر استفاده از تجربیات شخصی‌اش، با تعداد زیادی پزشک، مربی ورزش و کارشناس ورزشی هم مشورت می‌کرد و از همان ابتدا روی «کارآیی» هر کفش برای هر ورزش به خصوص تأکید داشت. بنابراین برای انواع گوناگون ورزش مثل دو، تنیس یا فوتبال، کفش‌های متفاوتی طراحی کرد و به کمک همین کفش‌های آدیداس، کارآیی ورزشکاران حسابی پیشرفت کرد.
آدولف داسلر نوآوری‌های زیادی داشت؛ مثلا جالب است بدانید که طراحی کفش‌های میخ‌دار فوتبال کار او بود. او متوجه شده بود که کفش‌های معمولی فوتبال، اگر زمین مرطوب باشد، کارآیی کافی ندارند، بنابراین تصمیم گرفت که به کفش‌ها میخ‌های مخصوصی اضافه کند که به فوتبالیست‌ها کنترل و دقت عمل بیشتری بدهد. همین کفش‌های جدید بود که تیم آلمان را در جام جهانی ۱۹۵۴ به مقام قهرمانی رساند.
علاوه بر میخ‌های کف کفش‌های فوتبال، آدولف داسلر اولین کسی بود که برای کفش‌های مخصوص ورزش دو، آج ویژه‌ای طراحی کرد که به کمک آن دوندگان می‌توانستند برای دویدن به دور محوطه کنترل بیشتری داشته باشند.
اختراع کفش‌های ورزشی نایلونی هم کار او بود.
در سال ۱۹۴۲ به فکر دوختن سه نوار در کناره‌ی کفش‌ها افتاد؛ به طوری که هر کسی تنها با نگاه کردن به کفش بتواند تشخیص دهد که آن‌ها آدیداس هستند. با این حال تا سال ۱۹۹۶ طول کشید تا این سه خط به عنوان لوگوی شرکت آدیداس شناخته شوند.
امروزه آدیداس علاوه بر این که یک نام ورزشی بسیار موفق است، در زمینه‌ی مد هم نام معتبری است. او بعد از نایکی دومین شرکت بزرگ در صنعت لوازم ورزشی است. نوآوری و توجه به کارایی تولیدات ورزشی و هم‌چنین حس رقابت‌طلبی ویژگی‌هایی هستند که کمک کرده‌اند آدیداس همیشه یکی از بهترین‌ها باشد.
@garousian_ir
https://goo.gl/XYDWZA
