بالاخره تولد یک سالگی مرتضی هشترودی عزیز هم از راه رسید. اما این‌بار فقط و فقط جشن تولد نداشتیم، بلکه در کنار این یک سالگی کاری، اتفاق خوب دیگری را هم جشن گرفتیم و درواقع با یک تیر، دو نشان زدیم. آن اتفاق خوب هم چیزی نبود جز داماد شدن او.
ما این جشن‌های کوچک و دورهمی‌های جمع و جورمان را خیلی خیلی دوست داریم، اما گاهی آن‌قدر سرمان شلوغ می‌شود و درگیر کار می‌شویم که فراموش می‌کنیم کمی دورهم بودن و صحبت‌های دوستانه‌ی غیر کاری، چه قدر خوب می‌توانند روی روابط تیمی ما تاثیر بگذارند و باعث شوند که احساس نزدیکی و تعهد بیشتری نسبت به‌هم پیدا کنیم.
اما تولد مرتضی هشترودی و حس و حال خوبی که بعد از آن به دست آوردیم، باعث شد که دوباره حواس‌مان جمع شود و اصلا به فکر بیفتیم که حتی اگر از مناسبت کاری خاصی هم خبری نبود، خودمان، خود به خود و به بهانه‌های مختلف، کنار هم جمع شویم، گل بگوییم، گل بشنویم و همراه‌تر شویم.
مرتضای عزیز، تولدت مبارک.
امیدواریم که سال‌های سال، تو را در کنار خودمان داشته باشیم.
@garousian_ir
https://goo.gl/krUSwJ
