فیلمی را تصور کنید که در20 دقیقه آغازین هیچگونه دیالوگی نداشته باشد و درعینحال تاریخ 5 میلیون ساله زندگی بشر را شرح دهد!
بله فیلم "یک اودیسه فضایی: 2001" ساخته "استنلی کوبریک"؛ شخصی که من را عاشق سینما کرد. همیشه دوست داشتم فیلمساز شوم و فیلمهایم، سبک و حال و هوای مخصوص به خودشان را داشته باشند و قطعا تصاویر گیرا و زوایای دوربین استنلی کوبریک و آلفرد هیچکاک را سرلوحه شروع کارم قرار میدادم. اما برای فیلمساز شدن راه بسیار طولانی است و برای شروع کار، نیاز به سرمایه، دوست و آشنا در سینما و زمان زیادی بدون پول کار کردن وجود دارد، که من هیچ کدامشان را نداشتم. نه سرمایه، نه آشنا و نه حتی امکان کار کردن بدون دستمزد و یا با دستمزد کم. این شد که باید با واقعیت تلخ زندگی روبرو میشدم. البته سعی کردم زیاد هم تلخ نشود، حالا میبینم که شیرین هم هست. برنامه نویسی وبسایت هم مانند سینما در بسیاری جهات یک مدیوم هنری است. این که بشود یک وبسایت عالی ساخت و کاربر که در واقع همان مخاطب است را به شوق آورد و یک تجربه بهیاد ماندنی را برای او ایجاد کرد، خیلی هیجانانگیز است. تعداد مخاطبان یک وبسایت، گاهی از تماشاگران یک فیلم سینمایی هم بسیار بیشتر است و حتی میتواند تاثیر عمیقتر و طولانیتری در کاربر ایجاد کند؛ چرا که استفاده از یک وب سایت میتواند بهصورت هرروزه باشد. مثل بسیاری از سرویسها و وبسایتهایی که ما امروزه مجبور به استفاده از آنها هستیم. سعی من این است که این اجبار را به لذت و هیجان تبدیل کنم تا بفهمیم که زندگی میتواند چقدر بهتر باشد. در مقطعی که من مشغول بهکار هستم، گاهی میبینم که وبسایت و علم ایجاد آن، بیشتر از هر صنعت و هنر دیگری در کشورم در حال پیشرفت و همگام شدن با جامعه جهانی است. شاید سینمای ما با کیفیتهای جهانی حداقل نیمقرن فاصله دارد و در خیلی از موارد حتی به کیفیت فیلم Metropolis ساخته سال 1927 میلادی هم هرگز نرسیده باشد، اما در عرصه وب و برنامهنویسی تحت وب بهجرأت میتوانم بگویم که فاصله کمی با عرصه جهانی داریم. امروز از اینکه عضو تیم استودیو گروسیان هستم بسیار خوشحالم، چرا که میدانم با تلاشی که ما در راستای افزایش دانش فنی خود داریم و هدفی که دنبال میکنیم، قطعا میتوانیم بهزودی، جزو بهترین تیم های طراحی و ساخت وبسایت دنیا قرار بگیریم.